We bezoeken een centrum waar jaarlijks honderden staatkinderen worden opgevangen. Achter een deur klinkt muziek. Over een berg schoenen en sandalen stappen we naar binnen. Rond een potkachel zitten jongens en meisjes op een kleed. Twee muziekleraren knikken uitnodigend. Ze begeleiden de kinderstemmen met instrumenten. De klanken zijn monotoon. Als de kinderen ons zien beginnen ze nog enthousiaster te zingen. Ze zitten dicht op elkaar om warm te blijven. De ouders hebben hun stemmen nooit gehoord, ze zijn gestorven in de oorlog. Op veel gezichten ligt een ernstige blik. ’s Ochtend krijgen ze les en na de middagmaaltijd gaan ze weer de straat op om te verkopen wat ze in het opvangcentrum hebben gemaakt
http://www.breekbaarnieuws.nl/dagboek.html
dinsdag 7 december 2010
Kinderen in Afghanistan
De situatie van Afghaanse kinderen is op het moment zeer zorgelijk. Hoewel er geen nauwkeurige data zijn, weten we dat kinderen het slachtoffer zijn van huiselijk geweld, kinderarbeid en conflicten in de samenleving.
In Kabul schat men het aantal werkende kinderen op 60.000. Volgens UNICEF rapporten werkt zeker 20% van de kinderen in de basisschoolleeftijd. Kinderen beginnen op zeer jeugdige leeftijd te werken. Het gaat vaak om teruggekeerde vluchtelingen die de hoge levenskosten in de stad niet kunnen bekostigen. Het aantal straatkinderen en bedelaartjes stijgt. Veel kinderen werken in de tapijtindustrie. Deze situatie bedreigt de toekomstige generatie van dit land.
Meer dan de helft van de Afghaanse bevolking is onder 19 jaar oud. Ze hebben familieleden en vrienden verloren, klasgenootjes, huizen en scholen. Dus zijn er meer mensen in Afghanistan die door de oorlog gevormd werden dan door vrede. Hun kindertijd ging verloren.
40% van de meisjes trouwt voor het 18e levensjaar en heeft dan geen toegang meer tot onderwijs. Hun gezondheid loopt door de leeftijd waarop ze trouwen in gevaar.
Ook zien kleine kinderen al dat hun moeder en zusters en broers geslagen worden. Seksueel geweld in het gezin komt veel voor. Meer dan de helft van de meisjes onder de 16 jaar worden tot een huwelijk gedwongen.
Alle bovenstaande tekst komt van http://www.de8hoek.nl/cms-zwo-project-afghanistan.html
In Kabul schat men het aantal werkende kinderen op 60.000. Volgens UNICEF rapporten werkt zeker 20% van de kinderen in de basisschoolleeftijd. Kinderen beginnen op zeer jeugdige leeftijd te werken. Het gaat vaak om teruggekeerde vluchtelingen die de hoge levenskosten in de stad niet kunnen bekostigen. Het aantal straatkinderen en bedelaartjes stijgt. Veel kinderen werken in de tapijtindustrie. Deze situatie bedreigt de toekomstige generatie van dit land.
Meer dan de helft van de Afghaanse bevolking is onder 19 jaar oud. Ze hebben familieleden en vrienden verloren, klasgenootjes, huizen en scholen. Dus zijn er meer mensen in Afghanistan die door de oorlog gevormd werden dan door vrede. Hun kindertijd ging verloren.
40% van de meisjes trouwt voor het 18e levensjaar en heeft dan geen toegang meer tot onderwijs. Hun gezondheid loopt door de leeftijd waarop ze trouwen in gevaar.
Ook zien kleine kinderen al dat hun moeder en zusters en broers geslagen worden. Seksueel geweld in het gezin komt veel voor. Meer dan de helft van de meisjes onder de 16 jaar worden tot een huwelijk gedwongen.
Alle bovenstaande tekst komt van http://www.de8hoek.nl/cms-zwo-project-afghanistan.html
Abonneren op:
Posts (Atom)