Project begeleiding 3

Volgende week tussen presentatie, kort en krachtig. Presentatie 10 min, 20 min bespreken. Helderen analyse probleem, locatie hoe gaan mensen ermee om. Wat hebben wij te bieden, wat dragen we bij.

Strategie, wat is het probleem en hoe oplossen? Nog geen Kits, wel de eerste aanzettingen. Wat hebben we gevonden, maar vooral hoe gaan we het oplossen.

Beeldende presentatie, benaderen vanuit je rol in het project.

nu taken specifiek gaan doen, meer kijken naar het project vanuit je rol.

(Angst, welke angst?)

Boodschap verstoppen in bijv. Het spel. Het echte leven speels maken, en dus begrijpbaar voor de kinderen. Nabootsen van iets in het echte leven om hun voor te bereiden voor wat er ‘later’ gaat gebeuren. Wat gaan we precies vertellen? Hoe kan dat iets meer zijn dan alleen maar onze feitelijk informatie, hoe zouden die kinderen er zelf ( Nu/ OF LATER) over na denken.
Welke spelletjes zijn er? Hoe werken die?

Analfabetisme. Andere beeldtaal toepassen. Studie naar de beeldtaal. Hoe zouden wij dat gaan gebruiken in onze vormgeving. (II/MV)
Beeldtaal voor kinderen.

Nu de studie doen, geen sausje dat we later erbij gooien. We moeten weten hoe de beeldtaal daar in elkaar zit. Taal eigen maken > inzetten voor het concept.

Concept, en beeldtaal lopen later samen.

Wat is relevante media in Afghanistan? (radio, analfabeet, lokale radio) (bijvoorbeeld een hoorspel wat aansluit op ‘ons’ spel)

Content, wat gaan we nu eigenlijk vertellen!

Quickpoint-cards

Voorbeeld van communicatie met analfabeten of mensen die de taal niet beheersen. Deze quickpoint-cards kregen Nederlandse soldaten mee op hun missie naar Afghanistan.

Statische gegevens onderwijs Afghanistan

Scholing

Elke jaar is op 22 maart (2 hamal in de Afghaanse zonkalender) de tweede dag van de Perzische (Hidjri-Shamsi) jaartelling en ook het begin van een nieuw studiejaar. Volgens officiële bronnen gaan elk jaar iets meer dan 5 miljoen Afghaanse leerlingen naar school. Het onderwijs in Afghanistan is anders opgebouwd dan in de westerse landen en ook anders dan in de buurlanden. Kinderen gaan op 6 jarige leeftijd naar school. VHet onderwijs wordt ingedeeld in basisscholen (klas 1 t/m,6), middelbare scholen (klas 7 tot 9) en lycea klassen 9-12. De scholen zijn de hele winter, vanaf eind Qaus (21 december tot 21 maart) dicht. Een belangrijke reden daarvoor het probleem van verwarming tijdens koude winters. Sinds enkele jaren krijgen de kinderen in de zomer ook één maand (Asad = leeuw) tussen zomervakantie (23 juli tot 23 augustus). Leerlingen hebben 3 maal per jaar een examen. De studenten van hogescholen en universiteiten hebben jaarlijks twee maal een examen. Het hoogste aantal studiepunten dat op de basisschool (klas 1-3) behaald kan worden is 40. Bij de klassen 4-12 van de scholen en universiteiten kan er per jaar maximaal 100 studiepunten behaald worden.

Uit recent onderzoek van Stichting SAN is gebleken dat de Jongeren in Afghanistan al langere tijd van onderwijs zijn verstoken. Meisjes eenvoudigweg omdat de Taliban onderwijs aan hen verbood, en jongens omdat zij al op jonge leeftijd voor lokale krijgsheren moesten vechten. Door het gebrek aan scholing is het analfabetisme onder de bevolking dan ook enorm. Volgens Unicef is 86% van de vrouwen in Afghanistan analfabeet en 65% van de mannen. Het tekort aan leerkrachten en gebrek aan schoolmaterialen verergeren de ontwikkelingsachterstand.

Feiten en cijfers: Over de aantallen jongens en meisjes in de schoolleeftijd en de aantallen scholen, zowel in de hoofdstad Kabul alsook in de provincies, zijn de gegevens als volgt

Totaal aantal leerlingen in Afghanistan: 4.186.086

Jongens	Kabul	282.086	44%
Meisjes	Kabul	359.770	56%
Jongens	Provincies	2.490.058	70%
Meisjes	Provincies	1.054.103	30%

Basisonderwijs (6 -12 jaar)

Jongensscholen	Kabul	5
Meisjesscholen	Kabul	2
Jongensscholen	Provincies	4246
Meisjesscholen	Provincies	803

Middelbaar Onderwijs (13-16 jaar)

Jongensscholen	Kabul	59
Meisjesscholen	Kabul	22
Jongensscholen	Provincies	918
Meisjesscholen	Provincies	114

Lycea (13-18 jaar)

Jongensscholen	Kabul	41
Meisjesscholen	Kabul	38
Jongensscholen	Provincies	721
Meisjesscholen	Provincies	138

Totaal aantal scholen

Jongensscholen	Kabul	105	63%
Meisjesscholen	Kabul	62	37%
Jongensscholen	Provincies	5885	84%
Meisjesscholen	Provincies	1083	16%

80% van de scholen van voor de oorlog is verwoest. Na de langdurige oorlog moeten er 3400 scholen gerenoveerd worden. Daarnaast moeten er 8000 nieuwe scholen gebouwd worden. 40% van de kinderen kan niet naar school, daarvan is 63% meisje. Van elke 1000 pasgeboren zuigelingen sterven er 147. Slechts 13% van de bevolking heeft toegang tot schoon drinkwater, 70% van de inwoners is ondervoed; 50% van de kinderen heeft groeistoornissen; van alle meisjes in de schoolleeftijd kan er maar 37%studeren. 63% van die meisjes kan vanwege tradities, armoede, tekort aan scholen leerkrachten en lesmateriaal nog niet naar school.

Schoolgeld en overige: Het schoolgeld in Afghanistan bedraagt ongeveer 20 euro per jaar per kind. Toch kunnen velen dit bedrag niet betalen. Ook overige schoolmaterialen: boeken, schriften, potloden, etc., kosten veel geld. Voor veel Afghaanse families vormt dit een onoverkomelijke barrière.
Helpen?
Helpt U met een storting (ieder bedrag is welkom) op giro: 50.21.843 o.v.v. schoolgeld, een kind naar school!

Afghan Women Joining Armed Forces In Greater Numbers, Challenging Convention

November 01, 2010

By Farangis Najibullah

Khatool Muhammadzai loves martial arts, underwent commando training in pre-Taliban Afghanistan, and has logged 500 official jumps as the only female paratrooper in the country's post-Taliban military.

But the middle-aged general, Afghanistan's highest-ranking woman officer, wants to be known as a peacemaker.

Muhammadzai, who first served in Afghanistan's Moscow-backed military in the 1980s, rejoined the armed forces after the Taliban was overthrown in 2001. Today, through her work at the Defense Ministry on military education and training issues, Muhammadzai has emerged as a model of Afghanistan's ambitious plan to attract women into its military ranks and to raise the profile of women soldiers.

Women can play a key role in the government's efforts to build a modern military and defense force. But recruiting is no easy task in Afghanistan's deeply conservative society, where many don't even approve of women leaving their homes, let alone joining ranks in traditionally male-dominated organizations like the military.

For Muhammadzai, the question is elementary. "It's everybody's duty to serve their country, to protect it," the general says. "Why shouldn't Afghan women get involved? So many women from foreign countries are in Afghanistan as a part of international coalition troops and to protect our nation. For us, Afghanistan is our own home. Why shouldn't we serve our own country?"

Muhammadzai concedes, however, that despite her rank she still encounters people who are not ready to accept a woman in uniform. But with their numbers on the rise -- some 1,000 women are currently serving in the Afghan armed forces, up from a starting point of basically zero -- women soldiers are positioned to be not only peacemakers but groundbreakers.

Still In Harm's Way

Last month, 30 fresh recruits graduated to the Afghan military after completing six months of training at a Kabul-based academy set up exclusively for women.

There they mastered the types of weapons and military vehicles they would depend upon on the front line, although there is little chance of them being deployed into combat.

Violence against women rooted in Afghan society: UN

(AFP) – Nov 30, 2009

KABUL — Violence against women is widespread and deeply rooted in Afghanistan, where they are becoming less active in public life eight years after the Taliban regime collapsed, the United Nations said Monday.

The world body has spearheaded a 16-day campaign to eliminate violence against women, which is due to end on December 10, the anniversary of the universal declaration of human rights.

"Violence targeting women and girls is widespread and deeply rooted in Afghan society. It is not adequately challenged and condemned by society and institutions," said Norah Niland, chief UN human rights officer in Afghanistan.

"The space for women in public life is shrinking. The trend is negative," she told a Kabul news conference.

Banned from public life under the iron fist of the Taliban regime from 1996 until the 2001 US-led invasion, women still struggle for their rights in the impoverished, deeply conservative and war-torn country.

"No real peace and national development are possible without the elimination of violence against women," added Zia Moballegh, acting country director for the International Centre for Human Rights and Democratic Development.

"Women who try to advocate for their rights in public life are being subject to violence and physical attacks," he said.

Islamist insurgents destroy girls' schools in Afghanistan and the Afghan parliament has yet to approve a draft law on violence against women.

"Elimination of violence against women will not be possible without a national will and also the determination of men," Moballegh said.

UN official Niland highlighted the scourge of rape in Afghanistan.

"Our field research finds that rape is under-reported and concealed, and a huge problem in Afghanistan. It affects all parts of the country, all communities and all social groups," she said.

"Women risk rape in their homes, villages and detention facilities. Shame is quite often attached to rape victims, not perpetrators. Victims often find themselves prosecuted for the offence of adultery," Niland said.

Adultery is punishable by jail in Afghanistan and there is no explicit provision in the 1976 Afghan penal code that criminalises rape.

Only 12.6 percent of women over the age of 15 can read and write, and 57 percent of girls are married off under the legal age of 16, the UN says.

The country's maternal mortality rate is the second highest in the world, with nearly 25,000 deaths per year.

Although the constitution stipulates that at least 25 percent of lawmakers in parliament must be women, there is only one woman cabinet minister in the government, women's minister Husn Bano Ghazanfar.